Dworek na niebieskim szlaku
Dworek Adama Chełmońskiego proponuje dwie wycieczki opracowane przez przewodnika PTTK Dawida Króla.
- SZLAK RODZINY CHEŁMOŃSKICH
Kilkugodzinna wycieczka rowerowa z przewodnikiem przeznaczona dla młodzieży i dorosłych w grupach zorganizowanych lub z wolnego naboru.
Autor: Dawid Król
Szlak inspirowany rodzinnymi odwiedzinami dwóch braci – Józefa Chełmońskiego, wybitnego artysty malarza i Adama Chełmońskiecgo, doktora medycyny którzy przed ponad 100 laty zamieszkiwali pobliskie dworki w Kuklówce Zarzecznej i w Adamowiźnie. Trasa wiedzie
pomiędzy dolinami rzek Mrowna oraz Pisia Tuczna, terenami leśnymi i polnymi, pełnymi malowniczych krajobrazów, które stanowiły motywy dzieł artysty z Kuklówki.
Czas trwania: 4 godziny
Dystans: 19 kilometrów
Stopień trudności: średni, wymagający przygotowania do jazdy rowerem po leśnych i polnych drogach
Wycieczka rowerowa szlakiem braci Chełmońskich rozpoczyna się w miejscowości Adamowizna, przy Dworku Adama Chełmońskiego, będącym dziś filią Ośrodka Kultury Gminy Grodzisk Mazowiecki. Około 200 metrów obok, przy ul. Mateusza Chełmońskigo 8, znajduje się dogodne miejsce by zaparkować kilkanaście aut osobowych lub autokar. Na szlaku jest jeden sklep w miejscowości Kuklówka Zarzeczna więc, szczególnie w okresie letnim, należy wcześniej zaopatrzyć się w wodę do picia i prowiant przynajmniej na połowę trasy.
Jadąc z Adamowizny na południowy wschód niebieskim szlakiem, początkowo ulicą Skowronkową, przechodzącą w ulicę Rysią, skręcamy na zachód w ulicę Zawiłą w kierunku śródleśnych stawów. W tej okolicy, na otwartej wodzie i w rozległych mokradłach można zobaczyć
bogactwo roślin oraz spotkać dzikie zwierzęta, np. łabędzie, kaczki krzyżówki, czajki, żurawie, bobry, sarny i łosie. Podążając dalej na południowy zachód przez dąbrowę i bór sosnowy, docieramy do zabudowań dawnego folwarku Korytnica-Julianów, gdzie można odpocząć przy okazałej leśnej kapliczce w formie murowanej kamiennej groty.
Dalej, leśną drogą kierujemy się na południe. Po dojechaniu do miejscowości Wężyk, docieramy do miejsca, gdzie istniał Folwark Chawłowo. Tu mieszkał, upamiętniony granitowym głazem, Teodor Sztekker, wybitny zapaśnik, mistrz świata, wielokrotny złoty medalista i przyjaciel rodziny Chełmońskich. Po folwarku pozostały słabo widoczne ruiny i osiem imponujących 60-letnich świerków, pomników przyrody.
Podążając leśną ulicą Teodora Sztekkera na zachód, skręcamy na południe na najbliższym skrzyżowaniu w polną drogę i docieramy nią do miejscowości Wężyk. Tu przecinając asfaltową ulicę Józefa Chełmońskiego podążamy na południe niebieskim szlakiem pieszym, ulicą Nad Zalew. Prowadzi ona do dawnej osady młynarskiej Grzymek i malowniczego zalewu na rzece Pisia Tuczna. Przekraczając rzekę płytkim brodem lub po metalowej kładce, wyjeżdżamy na ul. Brzozokalską i skręcamy w prawo. Mijając zabudowę letniskową, jedziemy aż do skrzyżowania z ulicą Dobiegały i skręcamy w prawo. Ulica dalej przechodzi w Szkolną, prowadząc nas wysokim skrajem doliny rzeki Pisia Tuczna.
W ten sposób docieramy do centrum Kuklówki Zarzecznej, do szkoły im. Józefa Chełmońskiego. Tuż obok znajduje się także sklep spożywczy czynny 7 dni w tygodniu. W tym miejscu warto także udać się do starego mostu, gdzie można zobaczyć ostoję bobrów. Przekraczając rzekę ulicą Grodziską, natrafiamy na kaplicę upamiętniającą poległych i pomordowanych w wojnach i zrywach narodowych mieszkańców Kuklówki. Po przeciwnej stronie skrzyżowania znajduje się głaz upamiętniający Józefa Chełmońskiego. Tu skręcamy w ulicę jego
imienia i podążając około 1 kilometr, dojeżdżamy do kolejnego pomnika ku czci wielkiego Artysty. Na tyłach pomnika, znajduje się dworek, w którym mieszkał i tworzył Józef Chełmoński. Budynek jest dziś właśnością prywatną i nie jest udostępniany do zwiedzania.
Następnie jedziemy asfaltową ulicą Józefa Chełmońskiego na południe, aż do ulicy Czajki, w którą skręcamy w lewo, na niebieski szlak pieszy. Tu wjeżdżamy w krainę polnych krajobrazów znanych z malowideł Mistrza. Pola zbóż przeplatane są lasem i miedzami z samotnymi dębami i gruszami. W ten sposób podążamy niebieskim szlakiem na północ, skrajem lasów, ulicami Koperkową i Szałwiową. Wchodząc w las natrafiamy na dawne głębokie wyrobiska po wydobyciu piasku. Za kopalnią dalej jedziemy leśną ścieżką w osi ulicy Szałwiowej i
skręcamy w lewo w leśną ulicę Wronią. Prowadzi nas ona do ronda w Makówce, gdzie jedziemy ścieżką rowerową przy ulicy Radziejowickiej w kierunku Grodziska Mazowieckiego. Przecinając dalej ulicę Chmielną, zjeżdżamy z niebieskiego szlaku i podążając prosto leśną ścieżką dochodzimy do widzianych wcześniej śródleśnych stawów, zamykając pętlę szlaku. Stąd podążamy w odwrotnym niż wcześniej kierunku ulicami Zawiłą, Rysia i Skowronkową, wracając do Dworku Adama Chełmońskiego w Adamowiźnie. Po kilkuset metrach, skręcamy w lewo w ulicę Pawią, która doprowadza nas prosto do Dworku Adama Chełmońskiego, czyli do miejsca skąd ruszaliśmy kilka godzin wcześniej.
2) SZLAK PRZYRODNICZY RODZINY CHEŁMOŃSKICH
Kilkugodzinna wycieczka piesza z przewodnikiem przeznaczona dla młodzieży, dorosłych w grupach zorganizowanych lub z wolnego naboru.
Autor: Dawid Król
Szlak inspirowany przyrodą, która nieodłącznie towarzyszyła życiu na wsi, zarówno przeciętnym ludziom, jak i postaciom wybitnym – Józefowi Chełmońskiemu, znakomitemu artyście malarzowi i Adamowi Chełmońskiemu, doktorowi medycyny, którzy przed ponad 100 laty zamieszkiwali pobliskie dworki w Kuklówce Zarzecznej i w Adamowiźnie. Trasa prowadzi terenami leśnymi i nadwodnymi, które mogły stanowić motywy dzieł artysty z Kuklówki.
Czas trwania: 2-3 godziny
Dystans: 6 kilometrów
Stopień trudności: średni, nie wymaga szczególnego przygotowania kondycyjnego
Wycieczka przyrodniczym szlakiem rodziny Chełmońskich rozpoczyna się w miejscowości Adamowizna, przy Dworku Adama Chełmońskiego, będącym dziś filią Ośrodka Kultury Gminy Grodzisk Mazowiecki. Około 200 metrów obok, przy ul. Mateusza Chełmońskigo 8, znajduje się dogodne miejsce by zaparkować kilkanaście aut osobowych lub autokar. Na szlaku nie ma sklepów więc, szczególnie w okresie letnim, warto wcześniej zaopatrzyć się w wodę do picia i przekąski. Wędrując z Adamowizny na południowy wschód niebieskim szlakiem, początkowo ulicą Skowronkową, przechodzącą w ulicę Rysią, skręcamy na zachód w ulicę Zawiłą w kierunku siedmiu śródleśnych stawów. Jeziorka powstały jako zbiorniki retencyjne na niewielkim strumyku bez nazwy, który odwadniał kiedyś okoliczne łąki.
W tej okolicy, na otwartej wodzie i w rozległych mokradłach można zobaczyć bogactwo roślin oraz spotkać dzikie zwierzęta. Stawy otoczone są wałami ziemnymi i rozdzielone groblami. Ich brzegi porastają wiekowe dęby, wiązy i graby, stanowiące namiastkę dawnego lasu grądowego. Na większych i głębszych stawach z otwartą wodą, można swobodnie obserwować łabędzie, kaczki krzyżówki i kokoszki wodne. W trawach i na najpłytszej wodzie zdarza się wypatrzeć czajki, które Józef Chełmoński uwiecznił na jednym ze swych obrazów. Na bagnach bywają żurawie, które także pojawiały się na aż trzech obrazach Chełmońskiego. Stałymi mieszkańcami mokradeł są również bobry, które pobudowały w tej okolicy kilka tam i żeremia. Sprawne oko wypatrzy także tropy dzików, saren i łosi, które odwiedzają okolicę po zmroku.
Na szczególną uwagę zasługuje tu także nieopisane bogactwo roślin, które z pewnością zaciekawią amatorów zielarstwa i dzikiej kuchni. Ścieżki wędrówki przebiegają wałami i groblami śródleśnych stawów. Wracając stąd, podążamy w odwrotnym niż wcześniej kierunku ulicami Zawiłą, Rysią i Skowronkową, wracając do Dworku Adama Chełmońskiego w Adamowiźnie.
